(object) array( 'id' => '10439704', 'url' => 'PL/return_to_order', 'image' => '', 'title' => 'powrót do porządku', 'tags' => array ( 0 => 'powrót do porządku', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'powrót do porządku', 'source_id' => 771280, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150703132002', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Od francuskiego retour à l\'ordre. Fenomen w europejskiej sztuce, który rozpoczął się tuż po pierwszej wojnie światowej. Uważa się, że termin pochodzi ze zbioru esejów artysty i poety Jeana Cocteau "Le rappel a l\'ordre" z 1926 roku. Pierwsza wojna światowa była szokiem dla społeczeństw europjeskich. Jedną z reakcji artystycznych na ten wstrząs było odrzucenie ekstremalnych form awangardy, które cieszyły się popularnością przed wojną. Zmieniono podejście do sztuki na bardziej tradycyjne i pokrzepiające. Na opisanie tego fenomenu używa się terminu "powrotu do porządku". Kubizm ze swoją fragmentacją rzeczywistości został odrzucony nawet przez jego twórców, Barque i Picasso. Dyskredytowano zwłaszcza futuryzm z jego kultem maszyny i entuzjazmem dla wojny. Szczególnie ważnym nurtem powrotu do porządku był klasycyzm; we wczesnych latach dwudziestych Picasso wszedł w fazę neoklasycystyczną. Braque malował spokojną martwą naturę i obrazy postaci, które, choć ciągle odznaczały się pewnymi cechami kubizmu, były proste i czytelne. Były malarz fowistyczny, André Derain i wielu innych artystów zwróciło się w stronę różnych form realizmu. W Niemczech częścią programu powrotu do porządku było Neue Sachlichkeit.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505889439349473280, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'return to order', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'From the French retour à l\'ordre. A phenomenon of European art in the years following the First World War. The term is said to derive from the book of essays by the artist and poet Jean Cocteau, Le rappel a l\'ordre, published in 1926. The First World War administered a huge shock to European society. One of the artistic responses to it was to reject the extreme avant-garde forms of art that had proliferated before the war. Instead, more reassuring and traditional approaches were adopted. The term \'return to order\' is used to describe this phenomenon. Cubism with its fragmentation of reality was rejected even by its inventors Braque and Picasso. Futurism, with its worship of the machine and its enthusiasm for war, was particularly discredited. Classicism was an important thread in the return to order, and in the early 1920s Picasso entered a Neo-Classical phase. Braque painted calm still life and figure pictures which, while still having some Cubist characteristics, were simple and readable. The former Fauve painter André Derain and many other artists turned to various forms of realism. In Germany Neue Sachlichkeit can be seen as part of the return to order.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'return_to_order', )

(object) array( 'id' => '10450533', 'url' => 'PL/vascular_cambium', 'image' => '', 'title' => 'kambium', 'tags' => array ( 0 => 'kambium', 1 => 'Biology', 2 => 'Cell biology', 3 => '', ), 'term' => 'kambium', 'source_id' => 792390, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Biology', ), 'category' => array ( 0 => 'Cell biology', ), 'lastedit' => '20150711024603', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Warstwa bocznej tkanki merystematycznej pomiędzy ksylemem i floemem w łodydze zdrewniałych roślin. Boczny merystem, który produkuje wzrost wtórny.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1506366267541422080, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'vascular cambium', 'Definition' => 'A layer of lateral meristematic tissue between the xylem and phloem in the stems of woody plants. Lateral meristem tissue in plants that produces secondary growth.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Biology', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'Cell biology', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'JenGifford', 'Creation Date' => '2011/2/23', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'vascular_cambium', )

(object) array( 'id' => '10436038', 'url' => 'PL/rrequency', 'image' => '', 'title' => 'częstotliwość', 'tags' => array ( 0 => 'częstotliwość', 1 => 'Advertising', 2 => 'Television advertising', 3 => '', ), 'term' => 'częstotliwość', 'source_id' => 32945, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Advertising', ), 'category' => array ( 0 => 'Television advertising', ), 'lastedit' => '20150630173003', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Liczba razy, jaką ten sam odbiorca obejrzy daną reklamę. Często używana razem z terminem zasięg.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505425317470142464, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'rrequency', 'Definition' => 'The number of times the same viewer sees your commercial. Often used in tandem with Reach.', 'Part of Speech' => 'noun', 'Industry' => 'Advertising', 'Product Category' => 'Television advertising', 'Domain' => 'Marketing', 'Usage Status' => 'New', 'Revision User' => 'Robthereviewer', 'Revision Date' => '2010/5/29', 'Creation User' => 'Robthereviewer', 'Creation Date' => '2010/5/29', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'rrequency', )

(object) array( 'id' => '10437224', 'url' => 'PL/World_of_Art_(Mir_Iskutsstva)', 'image' => '', 'title' => 'Świat sztuki (Mir Iskutsstva)', 'tags' => array ( 0 => 'Świat sztuki (Mir Iskutsstva)', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'Świat sztuki (Mir Iskutsstva)', 'source_id' => 771351, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150701114202', 'part_of_speech' => 'proper noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Rosyjska grupa awangardowa wypromowana przez czasopismo o tym samym tytule, które ukazywało się w latach 1898 - 1905. Serge Diaghilev walnie przyczynił się do utworzenia grupy i zorganizowania ich pierwszej wystawy w St Petersburgu w styczniu 1899 roku. Świat sztuki skupiał rosyjskie nurty postmodernistyczne, symboliczne i estetyczne, zwłaszcza te, które kładły nacisk na historię i folklor Rosji. Do formacji należeli Leon Bakst i Ivan Bilibin; na ostatniej wystawie pierwotnej grupy pojawili się też nowicjusze, między innymi Alexei Jawlenski i Mikhail Larionov. Seria wystaw świata sztuki została wznowiona w 1910 roku przez Alexandra Benoisa i trwała do 1924; nowi członkowie formacji to między innymi Chagall, Kandinsky, El Lissitzky i Tatlin.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505517550978465792, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'World of Art (Mir Iskutsstva)', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'A Russian avant-garde artistic group promoted through the journal of the same name that ran from 1898 to 1905. Serge Diaghilev was instrumental in founding the group and organising its first exhibition in St Petersburg in January 1899. The group offered a focus for Post-Impressionist, Symbolist and Aesthetic developments in Russian art, with particular emphasis on the history and folklore of Russia. Artists included Leon Bakst and Ivan Bilibin; newcomers in the final exhibition of the original group in 1906 included Alexei Jawlenski and Mikhail Larionov. The group\'s series of exhibitions was revived in 1910 by Alexandre Benois and ran until 1924; new members included Chagall, Kandinsky, El Lissitzky and Tatlin.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'proper noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'World_of_Art_(Mir_Iskutsstva)', )

(object) array( 'id' => '10450435', 'url' => 'PL/zygomycetes', 'image' => '', 'title' => 'zygomycetes', 'tags' => array ( 0 => 'zygomycetes', 1 => 'Biology', 2 => 'Cell biology', 3 => '', ), 'term' => 'zygomycetes', 'source_id' => 792361, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Biology', ), 'category' => array ( 0 => 'Cell biology', ), 'lastedit' => '20150711021402', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Jedna z grup grzybów, charakteryzuje się produkcją zygospor. Zalicza się do nich pleśń chleba.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1506364254474731520, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'zygomycetes', 'Definition' => 'One of the division of the fungi, characterized by the production of zygospores; includes the bread molds.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Biology', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'Cell biology', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'JenGifford', 'Creation Date' => '2011/2/23', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'zygomycetes', )

(object) array( 'id' => '10438440', 'url' => 'PL/School_of_Paris', 'image' => '', 'title' => 'Szkoła paryska', 'tags' => array ( 0 => 'Szkoła paryska', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'Szkoła paryska', 'source_id' => 771289, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150702055803', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'W dziewiętnastym wieku Paryż był ośrodkiem wpływowej narodowej szkoły malarstwa i rzeźby, która osiągnęła punkt kulminacyjny w olśniewających innowacjach impresjonizmu i postimpresjonizmu. W rezultacie, na początku dwudziestego wieku Paryż stał się magnesem dla artystów z całego świata i ośrodkiem ważnych innowacji sztuki modernistycznej, przede wszystkim fowizmu, kubizmu, sztuki abstrakcyjnej i surrealizmu. Na opisanie tego fenomenu ukuto termin szkoła paryska. Bliźniaczymi liderami szkoły (chefs d\'école) byli Pablo Picasso, który przeprowadził się do Paryża z rodzinnej Hiszpanii w 1904 roku i Francuz Henri Matisse. Także w 1904 Constantin Brancusi, prekursorski modernistyczny rzeźbiarz, przyjechał do Paryża z Rumunii, a w 1906 malarz i rzeźbiarz Amadeo Modigliani z Włoch. Chaïm Soutine przybył z Rosji w 1911. Rosyjski malarz, Marc Chagall, żył w Paryżu w latach 1910-14, a potem w latach 1923-39 i 1947-9, po czym przeniósł się na południe Francji. Duński prekursor czystego abstrakcjonizmu, Piet Mondrian osiadł w Paryżu w 1920 roku, a Wassily Kandinsky w 1933. Druga wojna światowa położyła kres latom świetności szkoły paryskiej, ale termin ciągle był używany na określenie artystów Paryża. Jednak od około 1950 roku jej dominacja ustąpiła na rzecz szybko rozwijającej się szkoły nowojorskiej.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505679179375443968, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'School of Paris', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'During the nineteenth century Paris, France, became the centre of a powerful national school of painting and sculpture, culminating in the dazzling innovations of Impressionism and Post-Impressionism. As a result, in the early years of the twentieth century Paris became a magnet for artists from all over the world and the focus of the principal innovations of modern art, notably Fauvism, Cubism, abstract art and Surrealism. The term School of Paris grew up to describe this phenomenon. The twin chiefs (chefs d\'école) were Pablo Picasso who settled in Paris from his native Spain in 1904, and the Frenchman Henri Matisse. Also in 1904, the pioneer modern sculptor Constantin Brancusi arrived in Paris from Romania, and in 1906 the painter and sculptor Amedeo Modigliani from Italy. Chaïm Soutine arrived from Russia in 1911. The Russian painter Marc Chagall lived in Paris from 1910-14 and then again from 1923-39 and 1947-9, after which he moved to the South of France. The Dutch pioneer of pure abstract painting, Piet Mondrian, settled in Paris in 1920 and Wassily Kandinsky in 1933. The heyday of the School of Paris was ended by the Second World War, although the term continued to be used to describe the artists of Paris. However, from about 1950 its dominance ceded to the rise of the New York School.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'School_of_Paris', )

(object) array( 'id' => '10438574', 'url' => 'PL/sampling_₁₁', 'image' => '', 'title' => 'samplowanie', 'tags' => array ( 0 => 'samplowanie', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'samplowanie', 'source_id' => 771286, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150702095902', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'W swojej najbardziej podstawowej formie samplowanie to przetwarzanie, zwykle technologiczne, istniejącej kultury, w czym jest podobne do kolażu. We wczesnych latach osiemdziesiątych artyści zaczęli wykorzystywać fragmenty dźwięku, obrazu, muzyki, tańca i performance\'u do tworzenia nowych dzieł. Hybrydowe projekty wydarzeń na żywo lub przy użyciu mediów obalały tradycyjne pojęcia czasu i przestrzeni, artysty i widowni, wirtualnego i rzeczywistego. W ciągu ostatnich dwóch dekad ta punkowa estetyka "zrób-to-sam" zaczęła reprezentować radykalne kwestionowanie pojęć autorstwa, oryginalności i własności intelektualnej, kreując jednocześnie nowe narracje i odświeżając kulturowe archiwum. Artyści tacy jak Christian Marclay i Candice Breits manipulują filmem i muzyką, tworząc na kanwie znanego materiału filmowego świeże epickie narracje.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505678108768862208, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'sampling', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'In its most basic form sampling simply re-processes existing culture, usually technologically, in much the same way a collage does. In the early 1980s artists began cannibalising fragments of sound, image, music, dance and performance to create new works of art. These hybrid projects used sampling to generate live or time-based events that subverted our notions of time, space, artist and audience, virtual and actual. In the past two decades this DIY punk aesthetic has come to represent a radical challenge to the notions of authorship, originality and intellectual property, while creating new narratives and refreshing the cultural archive. Artists like Christian Marclay and Candice Breitz manipulate film and music, remixing familiar footage into epic narratives.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'sampling_₁₁', )

(object) array( 'id' => '10438572', 'url' => 'PL/School_of_London', 'image' => '', 'title' => 'Szkoła londyńska', 'tags' => array ( 0 => 'Szkoła londyńska', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'Szkoła londyńska', 'source_id' => 771288, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150702094003', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'W 1976 roku, kiedy minimalizm i konceptualizm święciły triumfy, amerykański malarz R. B Kitaj zorganizował w Hayward Gallery w Londynie wystawę zatytułowaną The Human Clay. Składała się ona wyłącznie z rysunku i malarstwa figuratywnego, co w ówczesnym klimacie artystycznym wzbudzało kontrowersje. W swoim katalogowym tekście Kitaj użył terminu szkoła londyńska jako luźne określenie zgromadzonych wokół niego artystów. Nazwa przylgnęła; zaczęła oznaczać artystów tamtego czasu, którzy uparcie uprawiali malarstwo figuratywne mimo dominacji form awangardowych. Głównymi twórcami kojarzonymi z ideą szkoły londyńskiej, oprócz samego Kitaja byli Michael Andrews, Frank Auerbach, Francis Bacon, Lucian Freud, David Hockney (chociaż żyjący w USA), Howard Hodgkin i Leon Kossoff. Odżywione zainteresowanie malarstwem figuratywnym młodszego pokolenia w późnych latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych (zobacz malarstwo neoekspresjonizmu i New Spirit) przyniosło pracom artystów szkoły londyńskiej świeżą uwagę i odnowiony impet.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505678800959045632, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'School of London', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'In 1976, at the height of Minimal art and Conceptual art, the American painter R. B. Kitaj, then based in London, Britain, organised at the Hayward Gallery in London an exhibition titled The Human Clay. It exclusively consisted of figurative drawing and painting and proved highly controversial. In his catalogue text, Kitaj used the term School of London loosely to describe the artists he had brought together. The name has stuck to refer to painters at that time who were doggedly pursuing forms of figurative painting in the face of the prevailing avant-garde forms. The chief artists associated with the idea of the School of London, in addition to Kitaj himself, were Michael Andrews, Frank Auerbach, Francis Bacon, Lucian Freud, David Hockney (although living in the USA), Howard Hodgkin, and Leon Kossoff. The work of these artists was brought into fresh focus and given renewed impetus by the revival of interest in figurative painting by a younger generation that took place in the late 1970s and the 1980s (see Neo-Expressionism and New Spirit painting).', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'School_of_London', )

(object) array( 'id' => '10450518', 'url' => 'PL/foramen_caecum', 'image' => '', 'title' => 'otwór ślepy', 'tags' => array ( 0 => 'otwór ślepy', 1 => 'Biology', 2 => 'Anatomy', 3 => 'AAA Co. Ltd.', 4 => 'Medical_1_twgid1294907128825985', ), 'term' => 'otwór ślepy', 'source_id' => 576700, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Biology', ), 'category' => array ( 0 => 'Anatomy', ), 'company' => array ( 0 => 'AAA Co. Ltd.', ), 'lastedit' => '20150711023602', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Grzbiet języka jest wypukły i widać na nim bruzdę pośrodkową, która dzieli go na dwie symetryczne połowy; ta bruzda kończy się około 2,5 cm od nasady organu, we wgłębieniu, otworze ślepym, z którego płytkie wyżłobienie, bruzda graniczna, biegnie z boku i z tyłu po obrzeżu każdej strony języka.', 'usage_comment' => 'New', 'glossary' => 'Medical_1_twgid1294907128825985', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1506365637832736768, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'foramen caecum', 'Company' => 'AAA Co. Ltd.', 'Definition' => 'The dorsum of the tongue is convex and marked by a median sulcus, which divides it into symmetrical halves; this sulcus ends behind, about 2. 5 cm from the root of the organ, in a depression, the foramen cecum, from which a shallow groove, the sulcus terminalis, runs lateral and anterior on either side to the margin of the tongue.', 'Domain' => 'UI; UI', 'Industry' => 'Biology', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'Anatomy', 'Usage Comment' => 'New', 'Usage Status' => 'New', 'Glossary' => 'Medical_1_twgid1294907128825985', 'Creation User' => 'Chiara conte', 'Creation Date' => '2011/1/13', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'foramen_caecum', )

(object) array( 'id' => '10437288', 'url' => 'PL/Scottish_Colourists', 'image' => '', 'title' => 'Szkoccy koloryści', 'tags' => array ( 0 => 'Szkoccy koloryści', 1 => 'Art history', 2 => 'General art history', 3 => 'Tate', 4 => '', ), 'term' => 'Szkoccy koloryści', 'source_id' => 771290, 'type' => 'term', 'namespace' => 1700, 'nstext' => 'PL', 'industry' => array ( 0 => 'Art history', ), 'category' => array ( 0 => 'General art history', ), 'company' => array ( 0 => 'Tate', ), 'lastedit' => '20150701125414', 'part_of_speech' => 'noun', 'creation_user' => 'molszewska', 'special_term' => '', 'definition' => 'Grupa złożona z czterech szkockich artystów, Cadella, Fergussona, Huntera i Peploe\'a; byli oni jednymi z prekursorów francuskiego fowizmu w Wielkiej Brytanii. Czołową postacią był Fergusson, który odwiedzał Paryż regularnie, począwszy od lat dziewięćdziesiątych dziewiętnastego wieku. Żył tam w latach 1907-1914. Doświadczenie tak bliskiego kontaktu z awangardową sceną artystyczną w Paryżu pozostało z nim przez całe życie.', 'usage_comment' => '', 'glossary' => '', 'width' => 0, 'height' => 0, '_version_' => 1505890508629606400, 'nstext_full' => 'Polish (PL)', 's_attr' => (object) array( 'Term' => 'Scottish Colourists', 'Company' => 'Tate', 'Definition' => 'Group of four Scottish artists, Cadell, Fergusson, Hunter, Peploe who were among the first to introduce the intense colour of the French Fauve movement into Britain. Leading figure was Fergusson who visited Paris regularly from 1890s on and then lived there from 1907-14. The experience of that close contact with the avant-garde art scene in Paris stayed with him all his life.', 'Domain' => 'Documentation', 'Industry' => 'Art history', 'Part of Speech' => 'noun', 'Product Category' => 'General art history', 'Usage Status' => 'New', 'Creation User' => 'genart', 'Creation Date' => '2011/2/20', 'Source Lang' => '1180', ), 's_namespace_text' => 'EN', 's_namespace_text_full' => 'English (EN)', 's_title' => 'Scottish_Colourists', )